Volleybal in Zottegem
De Start.
In de jaren ’60 van vorige eeuw ontstonden in het Zottegemse verschillende clubs: Egmont Zottegem, De Meteors Erwetegem, De Gazellen Grotenberge, en begin jaren 70 The Black Boys Sint-Maria-Oudenhove.
Begin 1967 werd er in recreatief verband, een volleybalcompetitie “Zuid Oost-Vlaanderen” georganiseerd met ploegen uit Zottegem, Erwetegem, Hemelveerdegem, Michelbeke en Appelterre.
In de zomer van dat jaar schreven de herenploegen Egmont en De Meteors zich voor het eerst in voor de officiële volleybalcompetitie van Oost-Vlaanderen. Een jaar later ook de Damesploegen De Gazellen, de Meteors en Egmont.
De Beginjaren.
De Gazellen vervoegden Egmont begin jaren ‘70 en werden Dames Volleybal Club Zottegem. Al snel boekten de heren en dames van Egmont en de Meteors sportieve successen en stootten door naar de hoogste provinciale reeksen.
Van Openlucht naar Sportzaal.
De wedstrijden gingen door in open lucht: op het Heilig Hartplein in Bevegem, op de koer van de school in Erwetegem, op een zelf aangelegd terrein op de parking van feestzaal De Posterij in Grotenberge, op het Sint–Hubertusplein in Sint Maria-Oudenhove.
Spelers uit deze pioniersperiode kunnen heroïsche verhalen vertellen over het klaarmaken van besneeuwde terreinen, spelen bij vrieskou, verkleumde scheidsrechters, door de regen loodzwaar geworden ballen, het omkleden in het bierkot van het dorpscafé aan de kerk, zich wassen in een emmer met water van de pomp… Speelsters van nu kunnen zich nauwelijks inbeelden hoe het er nog niet zo lang geleden aan toe ging. Een aantal haalt er wellicht zijn neus voor op. Vooral het plezier tijdens en zeker na de wedstrijd overheerste.
Geleidelijk aan werd de verplichting ingevoerd om in zaal te spelen. Net voor aanvang van het seizoen 75 -76 was de Sportschuur van Erwetegem speelklaar, nog vooraleer de sportzaal “Helios” in de Kazernestraat in Zottegem beschikbaar was.
De Topjaren.
De successen van de ploegen uit Zottegem en Erwetegem lagen in de jaren ’70 en ’80. De clubs speelden een toonaangevende rol op nationaal niveau. Gesteund door een ijzersterk bestuur stegen de heren (HVC) en dames (DVC) van VC Zottegem door naar 2de Nationale.
De heren speelden 3 jaar na elkaar kampioen, met als hoogtepunt de wedstrijd in de halve finale van de beker van België tegen het toenmalige IBIS Kortrijk, de absolute topclub van België. Ook de damesploeg steeg vlug naar de Nationale reeksen.
Een paar speelsters van Zottegem werden zelfs opgeroepen voor de nationale selectie.
Ook in Erwetegem liet men zich niet onbetuigd. “Den Bunker van Ertegem” was met zijn gemotiveerde speelsters en spelers, de keiharde betonvloer, en het fanatiek supporterslegioen, vaak een oninneembare vestiging voor de bezoekende ploegen.
De burenduels, zowel in de Helios als in de Sportschuur, werden steevast gespeeld voor honderden enthousiaste supporters. De rivaliteit tussen beide clubs, zowel tussen de besturen als de spelers, kende in die periode zijn hoogtepunt.
Hoe het verder liep.
Na een periode van bloei bij VC Zottegem kwam midden de 80’er jaren een terugval. De damesploeg hield het voor bekeken. De bestuursploeg werd herschikt en vernieuwd. HVC ging alleen door, zonder damesploeg.
In 1991 hield volleybalclub VK Aalst er mee op en fuseerde administratief met HVC Zottegem, dat zo promoveerde naar 3de divisie. In 1992 werd HVC omgedoopt naar Hizo Zottegem, na een fusie met de volleybalclub uit Hillegem.
De Meteors ging het in die periode beter voor de wind. De heren promoveerden in 1990 naar 1ste nationale en speelden nog verschillende jaren in de nationale reeksen.
In de jaren ’90 trokken beide overgebleven clubs, Hizo en de Meteors, resoluut de kaart van de jeugd. Hizo startte als één van de eerste clubs in het land met de Speeltuinwerking en het Kids-ball-project.
Van bij de allerkleinsten, vanaf 4 jaar, werd balvaardigheid bijgebracht door ervaren monitoren. Er werd ook bewust volgehouden om spelers niet geldelijk te vergoeden. Het afzakken naar het provinciale niveau was een logisch gevolg, maar zo bleef de werking gezond.
Begin de jaren 2000 vonden beide bestuursploegen het moment gekomen om de koppen bij elkaar te steken. Er werd besloten om de jeugdwerking op elkaar af te stemmen en gezamenlijke projecten op te zetten. In 2008 was de tijd rijp om een algehele samenwerking te onderzoeken.
Na een grondige voorbereiding en sensibilisering was in april 2009 de fusie een feit. Volley Mezo Regio Zottegem was geboren.
Tot op heden heeft de vereniging daar geen spijt van. Volley Mezo is uitgegroeid tot een club met een 150-tal actieve leden, en qua structuur een voorbeeld voor vele clubs. In de regio behoort MEZO tot de grootste volleybalclubs.
Een bewijs voor de goede werking is de toekenning door de Vlaamse Volleybalbond van het label “Gouden Jeugdclub” Dit telkenjare sinds 2012.
MEZO is thans een sportieve club, waar volleybal centraal staat, maar waar ook de sociale context niet ver weg is. Door de ruime ledengroep kunnen alle actieve leeftijdscategorieën, jeugd, senioren en recreatieven, een gezonde hobby beoefenen.
Wat in 1967 begon met twee heren seniorploegen!
Zie ook de links:
PRESENTATIE_50JAAR VOLLEYBAL te Zottegem
FOTO'S 50JAAR VOLLEYBAL te Zottegem
